Hallo allemaal!
Vanaf hier (Auckland) willen wij jullie graag een fijne kerst en alvast een gelukkig nieuw jaar toewensen!
Toen we de vorige keer schreven waren we ongeveer halverwege ons bezoek aan Mooloolaba. De resterende tijd daar is omgevlogen. Vooral aan het bezoek aan de Australian Zoo was erg leuk. Hiernaast hebben we ons zoet gehouden met andere lokale attracties … er was teveel om uit te kiezen.
Onderweg van Mooloolaba naar Sydney zijn we een paar dagen in Brisbane gebleven. Deze middel grote stad heeft veel weg van de andere steden in Australië maar heeft gelukkig ook wel een aantal unieke punten.
Onze laatste stop in Australië was Sydney. We wilde graag nog eens terug omdat het een unieke stad is en we wilde graag meer zien van de verschillende buitenwijken. Voor dat we het goed en wel door hadden zat de maand er al weer op.
Inmiddels zijn we met een Airbus A380 naar Auckland (New Zealand) gevlogen. De afgelopen twee weken hebben we hier ook al weer het een en ander gedaan en gezien. Nu al hebben we een klein stukje van het land mogen zien en het is onbeschrijfbaar mooi. Daarover de volgende keer meer.
Hierbij vier fotoalbums met 90 foto’s:
24 foto's Mooloolaba
17 foto's Brisbane
17 foto's Sydney
32 foto's Auckland
Tot de volgende keer!
Moira en Joost
donderdag, december 24, 2009
dinsdag, oktober 20, 2009
Nederland, Bangkok,Taipei, Hong Kong, Kuala Lumpur, Gold Coast en Shunshine Coast
Zondag 4 oktober 2009 zijn wij na een bezoek van 2 maanden weer op reis gegaan. Het was erg leuk om weer even terug te zijn geweest in NL en iedereen weer even te hebben gezien. Dit keer hadden we een zeer lange vlucht voor de boeg. We starten om 12.30 uur Nederlandse tijd. Dit was niet zo handig voor Moira want die kon toen nog niet slapen. Joost was zo oververmoeid dat hij zijn ogen al dicht deed toen we de lucht in gingen. Na een vlucht van zo’n 11 uur landen we op Bangkok en konden we even de benen strekken en koffie drinken. Het was daar toen 04.30 uur in de morgen. Na 1 uur wachten de volgende fase via Taipei naar Hong Kong. Eenmaal aangekomen in Hong Kong zijn we naar ons hotel gegaan en gaan douchen en relaxen. Moira is gelijk even gaan shoppen om wakker te blijven en Joost wat tv gaan kijken.
De dagen in Hong Kong hebben we niet echt veel gedaan. Alleen een dagtrip naar Macau (het Las Vegas van Azië) en een tour met een kabelbaan naar de top van een berg om over Hong Kong heen te kunnen kijken.
Op 9 oktober zijn we weer op reis gegaan. Dit keer op weg naar Australië. Aangezien we dit keer goedkoop naar Australië wilde vliegen vlogen we met Airasia van Hong Kong naar Kuala Lumpur en van Kuala Lumpur naar de Gold Coast. Op deze manier vliegen koste het ons 300 euro per persoon in plaats van vorige keer 500 eur per persoon. Dit ging allemaal prima, alleen het slapen ging niet echt want als je vliegt met Ozzies dan slaap je niet. Zij houden nogal van feest en borrelen tijdens de vlucht. Dus gebroken aangekomen in de Gold Coast eerst maar eens koffie. Op het vliegveld uitgezocht hoe we nu verder moesten naar de Shunshine Coast wat zo’n 4 uur verderop lag. Na wat onderzoek toch maar een auto gehuurd en de weg op gegaan. Het rijden ging Joost prima af, maar we moesten wel goed opletten dat we niet in slaap vielen. Eenmaal ingescheckt in ons appartement zijn we zelfs nog boodschappen gaan doen en de auto terug gebracht. Eindelijk op de eindbestemming.
We zullen tot 7 november 2009 in Mooloolaba (Shunshine Coast) blijven. Vanaf daar is het plan om opnieuw naar Sydney te gaan voor een maand. Uiteindelijk in december gaan we naar Nieuw-Zeeland waar we voor 3 maanden zullen gaan rondreizen.
Groeten,
Moira en Joost
PS1. We hebben nog maar weinig foto's gemaakt, dus die komen later nog een keer. Wel hadden we nog twee series klaar staan van voor ons bezoek aan NL: Beijing 2 & Disney Hong Kong
PS2. Dit is al weer het 100ste bericht ... en dat met ons tempo ... LOL!
De dagen in Hong Kong hebben we niet echt veel gedaan. Alleen een dagtrip naar Macau (het Las Vegas van Azië) en een tour met een kabelbaan naar de top van een berg om over Hong Kong heen te kunnen kijken.
Op 9 oktober zijn we weer op reis gegaan. Dit keer op weg naar Australië. Aangezien we dit keer goedkoop naar Australië wilde vliegen vlogen we met Airasia van Hong Kong naar Kuala Lumpur en van Kuala Lumpur naar de Gold Coast. Op deze manier vliegen koste het ons 300 euro per persoon in plaats van vorige keer 500 eur per persoon. Dit ging allemaal prima, alleen het slapen ging niet echt want als je vliegt met Ozzies dan slaap je niet. Zij houden nogal van feest en borrelen tijdens de vlucht. Dus gebroken aangekomen in de Gold Coast eerst maar eens koffie. Op het vliegveld uitgezocht hoe we nu verder moesten naar de Shunshine Coast wat zo’n 4 uur verderop lag. Na wat onderzoek toch maar een auto gehuurd en de weg op gegaan. Het rijden ging Joost prima af, maar we moesten wel goed opletten dat we niet in slaap vielen. Eenmaal ingescheckt in ons appartement zijn we zelfs nog boodschappen gaan doen en de auto terug gebracht. Eindelijk op de eindbestemming.
We zullen tot 7 november 2009 in Mooloolaba (Shunshine Coast) blijven. Vanaf daar is het plan om opnieuw naar Sydney te gaan voor een maand. Uiteindelijk in december gaan we naar Nieuw-Zeeland waar we voor 3 maanden zullen gaan rondreizen.
Groeten,
Moira en Joost
PS1. We hebben nog maar weinig foto's gemaakt, dus die komen later nog een keer. Wel hadden we nog twee series klaar staan van voor ons bezoek aan NL: Beijing 2 & Disney Hong Kong
PS2. Dit is al weer het 100ste bericht ... en dat met ons tempo ... LOL!
donderdag, juli 30, 2009
Koh Tao, Hong Kong en Beijing
Hallo allemaal,
Koh Tao
Zoals wij in ons vorige bericht al aankondigden heeft het weer even geduurd voordat er een nieuw bericht zou worden geplaatst. De laatste weken op Koh Tao zijn omgevlogen, maar niet met dingen die interessant genoeg zijn om jullie hier te melden. Het waren in totaal zes weken gevuld met een hoop lol met Ties & Shirley, duiken, werken en uitgaan.
Het was dan ook niet makkelijk om weer afscheid te moeten nemen. Telkens als we weg gaan lijkt het afscheid wel moeilijker. Waar we bij aankomst op het eiland nog het idee hadden dat dit wel eens ons laatste bezoek zou zijn voor de komende jaren, zijn we hier nu niet meer zo zeker van :)
6 foto's Koh Tao
Hong Kong
Via Koh Samui zijn we naar Bangkok gevlogen. Na hier een aantal uur te hebben moeten wachten konden we door naar Hong Kong. Die lange reisdagen en wachttijden breken ons nog steeds op. Die nacht hebben we dan ook geslapen als een prins / prinses.
Hong Kong is echt heel erg gaaf. Zeker als je net zes weken op een klein eilandje hebt gezeten. Wat een drukte zeg! Niet Nederlanders vinden meestal dat wij in NL met veel mensen op een klein oppervlak wonen. Tot Hong Kong vonden wij dat zelf ook, maar nadat je eenmaal in HK bent geweest heb je door dat wij in NL het helemaal niet zo slecht hebben :) De foto’s laten uitstekend zien hoe krap de HK-ers wonen.
De stad biedt je genoeg om jezelf een paar dagen zoet te houden. Met hun uitstekende metro’s heb je een goede en goedkope manier om de stad en haar attracties te verkennen. Vooral de trip met de “peak tram” was erg leuk. Deze tram neemt je in een paar honderd meter mee van zeeniveau naar 550 meter. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht over Hong Kong. Ook dit is bij de foto’s terug te vinden.
20 foto's Hong Kong
Beijing
De laatste “echte” stop voor ons aankomende bezoek naar NL. Eergisteren zijn we hier aangekomen. De stap van Hong Kong naar Beijing is niet zo groot. Het enige wat echt opvalt zijn de smog en dat de mensen hier geen / weinig Engels spreken. Moira probeerde eergisteren een “vork” te krijgen bij het eten. De serveerster keek haar aan met een blik alsof ze water zag branden. Maar goed, ze kan wel eten met stokjes en zal er maar aan moeten wennen. Joost heeft er inmiddels geen problemen meer mee omdat hij in Thailand ook al vaak met chopsticks at.
Beijing is groot. Heel groot! Als je op de kaartjes kijkt en inschat hoe lang het lopen is dan vergis je je al snel. Ook hier hebben ze een redelijk metrosysteem en we kunnen zo onze weg wel vinden. Toch zul je – als je de taxi’s wilt vermijden – toch kilometers per dag moeten afleggen.
De komende dagen zullen we nog flink wat gaan bekijken. Vooral de stadia die zijn gebouwd voor de afgelopen Olympische spelen hebben onze interesse. De verhalen hierover horen jullie wel als we weer thuis zijn. Vandaag over een week zijn we alweer in NL!
25 foto's Beijing
Het volgende bericht op dit weblog zal dan ook wel weer even duren. In de eerste week van oktober gaan we weer richting Australië, dus het volgende bericht zal pas ergens midden oktober volgen.
Tot snel (in NL)!
Joost & Moira.
Koh Tao
Zoals wij in ons vorige bericht al aankondigden heeft het weer even geduurd voordat er een nieuw bericht zou worden geplaatst. De laatste weken op Koh Tao zijn omgevlogen, maar niet met dingen die interessant genoeg zijn om jullie hier te melden. Het waren in totaal zes weken gevuld met een hoop lol met Ties & Shirley, duiken, werken en uitgaan.
Het was dan ook niet makkelijk om weer afscheid te moeten nemen. Telkens als we weg gaan lijkt het afscheid wel moeilijker. Waar we bij aankomst op het eiland nog het idee hadden dat dit wel eens ons laatste bezoek zou zijn voor de komende jaren, zijn we hier nu niet meer zo zeker van :)
6 foto's Koh Tao
Hong Kong
Via Koh Samui zijn we naar Bangkok gevlogen. Na hier een aantal uur te hebben moeten wachten konden we door naar Hong Kong. Die lange reisdagen en wachttijden breken ons nog steeds op. Die nacht hebben we dan ook geslapen als een prins / prinses.
Hong Kong is echt heel erg gaaf. Zeker als je net zes weken op een klein eilandje hebt gezeten. Wat een drukte zeg! Niet Nederlanders vinden meestal dat wij in NL met veel mensen op een klein oppervlak wonen. Tot Hong Kong vonden wij dat zelf ook, maar nadat je eenmaal in HK bent geweest heb je door dat wij in NL het helemaal niet zo slecht hebben :) De foto’s laten uitstekend zien hoe krap de HK-ers wonen.
De stad biedt je genoeg om jezelf een paar dagen zoet te houden. Met hun uitstekende metro’s heb je een goede en goedkope manier om de stad en haar attracties te verkennen. Vooral de trip met de “peak tram” was erg leuk. Deze tram neemt je in een paar honderd meter mee van zeeniveau naar 550 meter. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht over Hong Kong. Ook dit is bij de foto’s terug te vinden.
20 foto's Hong Kong
Beijing
De laatste “echte” stop voor ons aankomende bezoek naar NL. Eergisteren zijn we hier aangekomen. De stap van Hong Kong naar Beijing is niet zo groot. Het enige wat echt opvalt zijn de smog en dat de mensen hier geen / weinig Engels spreken. Moira probeerde eergisteren een “vork” te krijgen bij het eten. De serveerster keek haar aan met een blik alsof ze water zag branden. Maar goed, ze kan wel eten met stokjes en zal er maar aan moeten wennen. Joost heeft er inmiddels geen problemen meer mee omdat hij in Thailand ook al vaak met chopsticks at.
Beijing is groot. Heel groot! Als je op de kaartjes kijkt en inschat hoe lang het lopen is dan vergis je je al snel. Ook hier hebben ze een redelijk metrosysteem en we kunnen zo onze weg wel vinden. Toch zul je – als je de taxi’s wilt vermijden – toch kilometers per dag moeten afleggen.
De komende dagen zullen we nog flink wat gaan bekijken. Vooral de stadia die zijn gebouwd voor de afgelopen Olympische spelen hebben onze interesse. De verhalen hierover horen jullie wel als we weer thuis zijn. Vandaag over een week zijn we alweer in NL!
25 foto's Beijing
Het volgende bericht op dit weblog zal dan ook wel weer even duren. In de eerste week van oktober gaan we weer richting Australië, dus het volgende bericht zal pas ergens midden oktober volgen.
Tot snel (in NL)!
Joost & Moira.
donderdag, juni 25, 2009
Zie je nu wel dat het plannen van zo een reis helemaal geen zin heeft?
Het bericht van vorige maand schreven we vanuit Kuala Lumpur. Na wat rare gedachtekronkels hadden we besloten weer voor een paar maanden naar Azië te gaan. Tot nu toe hebben we het plan dat we toen hebben bedacht nog redelijk goed gevolgd, maar daar zal snel verandering in komen!
Kuala Lumpur
Een jaar eerder waren we al eens twee maanden in KL geweest. We vinden het beide een leuke stad en voor dat wij het wisten was de maand die we er zouden blijven al weer omgevlogen. Echt veel uitstapjes hebben we niet gemaakt omdat we het meeste al hadden gezien. We hebben ons voornamelijk vermaakt met werk, de winkelcentra en de zeer uitgebreide mogelijkheden om te eten en uit te gaan.
Langkawi
Met Malaysia airlines zijn we naar Langkawi gevlogen. Dit eiland, aan de westkust van Maleisië, hadden we nog niet eerder bezocht en stond nog wel op ons verlanglijstje. De omgeving is mooi, maar niet mooier dan andere plekken in Maleisië zoals Pulau Perhentian en Mabul. Ons hotel lang op een eilandje net naast Langkawi en met de boot zijn we een aantal keren naar het “hoofdeiland” gegaan. Zie de foto’s voor een indruk.
10 foto's Langkawi
Koh Pangan
Nu we weer zo dichtbij Koh Tao (Thailand) zijn kunnen we het weer niet laten om er een paar weken heen te gaan. Maar voor het zo ver is moeten we eerst nog even een vergissing ongedaan maken. We zijn inmiddels 3x op Koh Samui geweest en 5x op Koh Tao. Maar tussen deze twee ligt nog een eiland: Koh Pangan, dat wereld beroemd is door de full moon parties. Bovendien hadden we het geluk dat het full moon zou worden, dus dan kun je er helemaal niets meer om heen.
De reis tussen Langkawi en Koh Pangan ziet er op een kaart makkelijk uit. Het is een paar honderd kilometer en lijkt dus simpel, maar schijn bedriegt. Het kost je minimaal 2x bootreizen, 2x korte busreizen en 3x een trip met een vliegtuig! Je moet of naar Kuala Lumpur (dat is “terug”) of naar Bangkok (“dat is veel te ver”). Wij hebben gekozen voor de Bangkok route en na twee vermoeiende dagen waren wij eindelijk op Koh Pangan.
Na een aantal dagen was het tijd voor de full moon party. Ons vermoeden dat er veel dronken backpackers waren klopte. Maar niet alles was negatief, er hangt een geweldige ontspannen sfeer en de muziek is geweldig. We zouden iedereen zeker aanraden het een keer mee te maken, want het is redelijk uniek. De foto’s vertellen jullie de rest van het verhaal wel.
17 foto's Koh Pangan
Koh Tao (home, sweet home)
Ja ja, we zitten er weer. Inmiddels ook al weer 2 weken. Verveelt het nou nooit? Nee! Echt veel valt er niet meer over te vertellen. Het is een mix van werken, duiken en heel veel lol hebben met Ties & Shirley. We blijven hier nog ongeveer vier weken en als we dan nog wat leuke foto’s en/of verhalen hebben zullen we hier weer een berichtje / de foto’s plaatsen.
Daarna
Het plan was – en is nog steeds – om naar Hong Kong en China te gaan. Met een week in Hong Kong hopen we genoeg tijd te hebben voor de must see attracties en een visum voor China te scoren. Alleen nu al weten we dat onze trip naar China is ingekort van zes tot acht weken naar slechts een week.
Twee weken geleden heeft Joost van zijn klant in Amsterdam het verzoek gekregen tijdelijk terug naar NL te komen. Tegen die tijd gaat hij naast zijn eigen software ook meewerken aan een ander project. Omdat hij daarvoor eerst nog moet worden ingewerkt ontkomen we er niet aan naar NL te komen.
We hebben nog gekeken of we alle plannen zo kunnen verdraaien dat we op tijd in NL zijn voor het huwelijk van de broer van Joost, begin juli. Maar dit gaat helaas niet meer lukken. Eerder hadden we al besloten dit jaar niet meer naar NL te komen en op deze korte termijn lukt het niet meer alles om te gooien. Bovendien kan Joost zijn werk dat hij komt doen nog niet in juli starten, dus helaas kunnen we geen twee vliegen in een klap slaan.
Dus begin augustus komen we terug voor een periode van twee maanden. Primair gaan we voor het werk van Joost maar er zal vast nog wel genoeg tijd zijn om jullie allemaal even te zien. Mocht je af willen spreken: Moira gaat over de vrijetijdsagenda.
Dus tot snel allemaal!
Groeten,
Moira & Joost
Kuala Lumpur
Een jaar eerder waren we al eens twee maanden in KL geweest. We vinden het beide een leuke stad en voor dat wij het wisten was de maand die we er zouden blijven al weer omgevlogen. Echt veel uitstapjes hebben we niet gemaakt omdat we het meeste al hadden gezien. We hebben ons voornamelijk vermaakt met werk, de winkelcentra en de zeer uitgebreide mogelijkheden om te eten en uit te gaan.
Langkawi
Met Malaysia airlines zijn we naar Langkawi gevlogen. Dit eiland, aan de westkust van Maleisië, hadden we nog niet eerder bezocht en stond nog wel op ons verlanglijstje. De omgeving is mooi, maar niet mooier dan andere plekken in Maleisië zoals Pulau Perhentian en Mabul. Ons hotel lang op een eilandje net naast Langkawi en met de boot zijn we een aantal keren naar het “hoofdeiland” gegaan. Zie de foto’s voor een indruk.
10 foto's Langkawi
Koh Pangan
Nu we weer zo dichtbij Koh Tao (Thailand) zijn kunnen we het weer niet laten om er een paar weken heen te gaan. Maar voor het zo ver is moeten we eerst nog even een vergissing ongedaan maken. We zijn inmiddels 3x op Koh Samui geweest en 5x op Koh Tao. Maar tussen deze twee ligt nog een eiland: Koh Pangan, dat wereld beroemd is door de full moon parties. Bovendien hadden we het geluk dat het full moon zou worden, dus dan kun je er helemaal niets meer om heen.
De reis tussen Langkawi en Koh Pangan ziet er op een kaart makkelijk uit. Het is een paar honderd kilometer en lijkt dus simpel, maar schijn bedriegt. Het kost je minimaal 2x bootreizen, 2x korte busreizen en 3x een trip met een vliegtuig! Je moet of naar Kuala Lumpur (dat is “terug”) of naar Bangkok (“dat is veel te ver”). Wij hebben gekozen voor de Bangkok route en na twee vermoeiende dagen waren wij eindelijk op Koh Pangan.
Na een aantal dagen was het tijd voor de full moon party. Ons vermoeden dat er veel dronken backpackers waren klopte. Maar niet alles was negatief, er hangt een geweldige ontspannen sfeer en de muziek is geweldig. We zouden iedereen zeker aanraden het een keer mee te maken, want het is redelijk uniek. De foto’s vertellen jullie de rest van het verhaal wel.
17 foto's Koh Pangan
Koh Tao (home, sweet home)
Ja ja, we zitten er weer. Inmiddels ook al weer 2 weken. Verveelt het nou nooit? Nee! Echt veel valt er niet meer over te vertellen. Het is een mix van werken, duiken en heel veel lol hebben met Ties & Shirley. We blijven hier nog ongeveer vier weken en als we dan nog wat leuke foto’s en/of verhalen hebben zullen we hier weer een berichtje / de foto’s plaatsen.
Daarna
Het plan was – en is nog steeds – om naar Hong Kong en China te gaan. Met een week in Hong Kong hopen we genoeg tijd te hebben voor de must see attracties en een visum voor China te scoren. Alleen nu al weten we dat onze trip naar China is ingekort van zes tot acht weken naar slechts een week.
Twee weken geleden heeft Joost van zijn klant in Amsterdam het verzoek gekregen tijdelijk terug naar NL te komen. Tegen die tijd gaat hij naast zijn eigen software ook meewerken aan een ander project. Omdat hij daarvoor eerst nog moet worden ingewerkt ontkomen we er niet aan naar NL te komen.
We hebben nog gekeken of we alle plannen zo kunnen verdraaien dat we op tijd in NL zijn voor het huwelijk van de broer van Joost, begin juli. Maar dit gaat helaas niet meer lukken. Eerder hadden we al besloten dit jaar niet meer naar NL te komen en op deze korte termijn lukt het niet meer alles om te gooien. Bovendien kan Joost zijn werk dat hij komt doen nog niet in juli starten, dus helaas kunnen we geen twee vliegen in een klap slaan.
Dus begin augustus komen we terug voor een periode van twee maanden. Primair gaan we voor het werk van Joost maar er zal vast nog wel genoeg tijd zijn om jullie allemaal even te zien. Mocht je af willen spreken: Moira gaat over de vrijetijdsagenda.
Dus tot snel allemaal!
Groeten,
Moira & Joost
donderdag, mei 21, 2009
Het land van Oz
Zo, we hebben de laatste tijd weer veel gedaan en zoals altijd lopen we weer hopeloos achter met het weblog. Sinds ons vertrek uit Sydney hebben we niet stil gezeten. Na een road trip van 2500 KM hebben we drie weken in Melbourne rondgehangen. Vanaf hier met de boot naar Tasmania en daar 2 weken gecrepeerd (euh … gekampeerd) in een camper. Na Tassie per vliegtuig naar Perth en na daar een maand te hebben verbleven zitten we nu in Kuala Lumpur (Maleisie).
Road trip
In Sydney hebben we een geweldig gave auto gehuurd. Het was een Holden Commodore Executive. Holden is een Australisch merk dat ontwerpen koopt bij andere fabrikanten. Vooral van Opel maken zij vrijwel alle modellen (zoals de Holden Astra) en ook het model dat wij hadden volgens ons een Opel. De iets te grote bak met een 2.8 liter automaat reed echt als een beest en “dronk” iedere 10 KM een liter. Niet echt heel zuinig, maar voor 0.60 eurocent per liter kan dat de pret niet drukken.
Een echte route hadden we niet uitgestippeld. Het idee was om de kust af te rijden richting het zuiden en uiteindelijke hebben wij vrijwel alle omwegen genomen die we hebben kunnen vinden. Van de reis die normaal gesproken in 1100 KM af te leggen is hebben we 2500 KM weten te maken.
Iedere dag tegen het einde van de middag zochten we een gehucht en zonder enig probleem kun je daar terecht bij een van de vele “Motor Inn’s”. De kwaliteit was soms bedroevend en andere keren weer geweldig. Vooral de motelletjes die werden gerund door families waren over het algemeen uitstekend. De grootste fout die we hebben gemaakt was een kamer te nemen bij een restaurant / bar, waarbij we later pas doorhadden dat dit de plek was voor de jeugd om tot 02:00 naar de disco te gaan.
De natuur en de uitzichten tijdens de reis waren adembenemend. Niet alle dagen waren qua weer even geweldig, maar zelfs is slecht weer valt je mond soms open van verbazing hoe mooi het is. Doordat we in de bergen hebben gereden, langs de oost kust en langs de zuid kust hebben we behoorlijk uiteenlopende landschappen kunnen zien. De ruimte die zij hier hebben is eigenlijk niet goed te beschrijven, het is gigantisch! Met de foto’s bij dit bericht zullen jullie wel een beeld kunnen krijgen.
Of wij kangaroos hebben gezien? Ja, honderden. Helaas allemaal dood :( Iedere paar kilometer zie je wel weer een plat gereden beest liggen. Er worden er zoveel aangereden omdat er zoveel zijn. Voornamelijk tijdens de schemering en zonsopkomst kun je er veel zien en gebeuren er veel ongelukken. We hebben het dan ook maar niet opgezocht en hebben ons alleen overdag op de weg begeven. Toch hebben we 1 keer geluk gehad. Ergens op een rustige plek in de bergen zat er een kangaroo langs de kant van de weg. Toch wel even schrikken als je daar met een gangetje van 80 KM / uur op afrijd. Gelukkig bleef hij netjes zitten.
De kwaliteit van de wegen is echt super en als dit anders is, dan melden zij het. Onderweg geven ze meestal aan of er ook een alternatieve route is voor toeristen (tourist drives). We hebben bijna al deze routes gereden die wij tegen zijn gekomen. Vooral één route zullen we ons nog lang gaan herinneren. Er stond dat er een stuk van de route unsealed (=onverhard) was, maar dat dit 65 KM door een bos zou zijn :) Na een kilometer of 30 hebben we de coördinatie opgeschreven (vanuit de GPS) en dit later met Google maps opgezocht (klik hier). Goh, daar moet je geen pech krijgen want dekking met je GSM heb je niet, mensen zie je niet en het eerste beste dorpje is wel even lopen.
Nog een voorbeeld van hoe groot en uitgestrekt Oz is bleek in een nationaal park. In het nationale park zelf is geen accommodatie en we moesten dus beslissen of we voor of na het park wilde overnachten. Tijdens de rit van meer dan 300 KM zijn we maar iets van 10 auto’s tegengekomen en voor de rest wat plat gereden kangaroos. Gelukkig waren de wegen recht en waren er maar weinig bergen, dus we waren ruim voor het donker door het park. Kunnen jullie het je voorstellen om van Groningen naar Maastricht te rijden en maar 10 auto’s tegen te komen?
Het park is een aantal jaar geleden trouwens ook ten prooi gevallen aan een bushfire. Nog steeds kun je tientallen kilometers aan dode bomen zien. Voor zover je kunt kijken, van links naar rechts, velden en berghellingen vol met dood hout. Goed het hoort bij de cyclus van de natuur maar het blijft zonde.
Zoals jullie wel zullen weten waren er recent ook weer grote bushfires in Oz. Er is hier weken lang over niets anders gepraat. Onderweg hebben we door een klein bos gereden dat niet lang daarvoor was afgebrand. Ook hebben we nog een nationaal park gezien dat nog branden. Sterker nog, dat was het park dat een aantal weken geleden pas als laatste onder controle is gekomen. Het was Wilsons Promontory. Bij de foto’s kunnen jullie het zelf zien, maar in het echt was het nog indrukwekkender. Het leek wel als of de hele horizon in brand stond.
We zijn ook op het super toeristische “Philip Island” geweest. Iedere toerist in de buurt van Melbourne zal hier wel langs gaan. Een van de attracties daar is een grote pinguïn kolonie. Ieder dag bij schemering komen zij vanuit zee aan land om te rusten en de jongen te voeren. Net als de 500 andere toeristen hebben wij met een verrekijker de branding afgespoord naar de eerste die zouden komen. Wat een mietjes zijn dat zeg :) Ze zijn het kleine stukje tussen de branding en de duinen kwetsbaar voor roofvogels en dat weten ze maar al te goed. Ze durven dus ook niet zo maar het strand over te lopen. Soms zie je er een paar die een paar meter het strand op komen en dan snel terug rennen en op hun buik zo terug glijden in de zee. Uiteindelijk, als het iets donkerder is en er meer zijn, durven ze het wel en vervolgens kun je er vele honderden het strand op zien marcheren. Een prachtig gezicht. Helaas mag je er geen foto’s meer van maken. Onze Aziatische mede toeristen schijnen het maar niet te kunnen leren dat die 30 cm lange pinguïns bang zijn voor een paar honderd flitsers.
Het auto rijden zelf was ook behoorlijk wennen. Links rijden, alle instrumenten op een andere plaats … gelukkig was het een automaat. Als Joost linksaf wilde slaan dan zetten hij zijn ruitenwissers aan. Wilde hij zijn ruitenwissers aan doen, dan deed hij zijn richtingaanwijzers aan. Onderweg kwamen we Nederlanders tegen die al jaren in Oz wonen en zelfs zij maken nog wel eens fouten met de instrumenten.
Ook al duurde deze road trip maar een week hebben wij er een enorme bak aan leuke herinnering aan over gehouden. Dit gaan we zeker vaker doen.
24 foto's
Melbourne
Melbourne en Sydney hebben bijna niets gemeen. Hier in Oz lijken de mensen ook redelijk verdeelt als het gaat welke stad beter / leuker / mooier is. De meeste mensen die Sydney leuk vinden hebben het niet zo op Melbourne en anders om. Wij behoren tot de groep die Sydney veel leuker vinden dan Melbourne.
Ons appartement in Melbourne bevond zich in Docklands. Dit gebied zou moeten lijken op Darling Harbour in Sydney. Het is er nog erg nieuw en netjes en het ontbreekt aan een gezellige sfeer. Het centrum is vanaf Docklands ongeveer een kwartiertje lopen, goed te doen dus. Maar het centrum is net als Docklands een beetje saai en ook daar lijkt het te ontbreken aan de “X factor” die Sydney zo doet bruisen.
Goed, we hebben het best leuk gehad maar je ontkomt er niet aan de steden te vergelijken. Het is al 200 jaar een strijd tussen die steden. Zoiets als wij in NL hebben tussen Amsterdam en Rotterdam. In de stad hebben we behoorlijk wat attracties en musea afgelopen. Er is alleen niets dat er echt uitspringt en voor een unieke herinnering heeft gezorgd. De drie weken die we hadden geboekt waren ruim voldoende.
10 foto's
Tasmanie
Vanuit de haven van Melbourne vertrekt de “Spirit of Tasmania”. Deze bijzonder grote veerboot heeft 5 dekken voor (vracht)auto’s en 3 met restaurants en slaapgelegenheden. De reis begint ’s avonds om 8 uur en de volgende ochtend om 7 uur kom je aan in Devonport, de grootste haven van Tasmania. De boottocht was erg leuk en uniek, dineren op zee en mooie hut voor de nacht. Overigens hebben we de boot alleen genomen omdat het ons leuk leek. Het vliegtuig doet het in een uur en kost de helft :)
Na onze aankomst in het noorden hadden we nog een busreis nodig om van het noorden naar het zuiden (Hobart) te gaan. Tasmania is ruim twee keer zo groot als Nederland en er wonen maar 500.000 mensen. Het “busreisje” duurde zes uur :)
We moesten naar het vliegveld van Hobart, alwaar we onze Bridge camper konden afhalen. Omdat wij nog nooit eerder hadden gecrepeerd (euh … gekampeerd) leek het ons wel handig om de twee weken in Tasmania te gebruiken als test, waarna wij dit later misschien voor langere tijd op het vaste land van Australië wilde gaan doen.
Het was echt een hele cultuurschok voor ons. Meestal hebben we redelijk veel ruimte en nu werd ons hele leven samengevat op een vloeroppervlak van 7 bij 3 meter. Wil je aan tafel zitten? Goed, dan halen we het bed weer even af. Wil je slapen? Dan breken we de tafel weer af en maken het bed op. We hadden voor 2 personen nog best een luxe bak. 7 Meter is best fors en we hadden een eigen keukentje, douche en toilet. Wat voor een gemiddelde kampeerder misschien luxe is bleek voor ons echt back-to-basic. En wat vonden we er van? Nou, Joost was het na 6 uur al zat. Hij vond de camper rijden als een veel te grote en luidruchtige dweil en kon niet echt wennen aan de kleine ruimte. We zijn blij dat we nu kunnen zeggen dat we het ook hebben gedaan en weten wat het is, maar waarschijnlijk blijft het voor ons toch bij huurauto’s en motelletjes. Eigenlijk wel een voor de hand liggende uitkomst voor de twee verwende nesten die we zijn.
Tasmania is prachtig! We hebben het hele eiland rondgereden en de verschillende soorten landschappen allemaal kunnen zien. Onvoorstelbaar mooi. Joost vond dat het exact was wat hij bij Nieuw-Zeeland in gedachte heeft. Veel ruimte, prachtige kusten en nog beter regenwoud. Het kan vooral ’s nachts erg koud zijn maar overdag was het meestal rond de 20 graden. Gelukkig hebben we om de regen heen kunnen rijden waardoor we maar twee dagen aan de regen kwijt waren.
27 foto's
Perth
Officieel de meest geïsoleerde hoofdstad (van de staat West Australia) in de wereld. In Sydney hadden we ons al verteld dat Perth een van de meest “laid back” plaatsen is in Australia en dat de mensen heel toegankelijk en aardig zijn. Nou, na een maand kunnen we inderdaad zeggen dat het qua sociaal leven, klimaat en tempo waarschijnlijk de beste stad in Australia is. We hebben een super tijd gehad.
We verbleven in een appartement in het oosten van de stad dat wordt verhuurd door een particulier. Werkelijk alles wat je kunt wensen was aanwezig. Een zeer mooie keuken, flat screen TV met FoxTel (meer dan 80 kanalen :) en zeer stijlvol ingericht. Binnen drie dagen voelt het al als een eigen huis en de maand is omgevlogen. Als we geen verder boekingen hadden gedaan (tickets en volgende appartement) dan hadden we zeker verlengd en misschien wel meteen voor een lange tijd.
Wij spelen al jaren poker op de computer (voor punten, niet voor geld). Soms hebben we een paar dagen dat we niets anders doen en daarna spelen we het weer weken niet. In Perth hebben we de Australian Poker League (APL) ontdekt. Dit is een gratis nationale competitie en is razend populair. Pubs huren de APL in om mensen naar hun tent te krijgen en iedere dag van de week is er wel ergens een toernooi. Wij speelden drie avonden per week en door onze eerdere ervaring konden we gelijk goed meedoen met de rest en we hebben beide meerdere malen de finale tafel gehaald en Joost heeft er zelfs twee gewonnen. De prijs is een waardeloze “trofee”, maar het gaat om het idee en het gaat uiteraard voornamelijk om de eer.
Na een paar avonden begin je de eerste mensen bij naam te kennen. Na twee weken ken je 20 man en zij die van jou, en na drie weken ga je al dingen buiten het pokeren met elkaar ondernemen. Wat een ideale manier om een sociaal leven op te bouwen. Door de open cultuur in Australia, en in Perth in het bijzonder, zul je binnen no time een hele groep aan kennissen en vrienden op kunnen bouwen. We zijn er zo druk mee geweest dat we niet zo heel veel aan site seeing hebben gedaan. Al met al een geweldige tijd gehad.
13 foto's
en nu?
Ja, we wisten het zelf even niet zo goed. Je moet vliegen omdat Perth zo geïsoleerd ligt. We hebben nu de onderste helft van Oz gehad. Naar het noorden? Weet je wat … neem het goedkoopste ticket dat je kunt vinden en laat je zo verrassen waar je heen gaat… Het is allemaal prachtig op zijn plek gevallen. Naar Nieuw-Zeeland willen we wel, maar het is nu te koud. We mogen tot half december 2009 in Oz blijven en we kunnen dus makkelijk wat omwegen nemen.
De tickets die we hebben gevonden kosten 2 euro per stuk (62,50 met alle toeslagen). We gaan naar het voor de hand liggende Kuala Lumpur :) Deze 6 uur durende vlucht was zelfs nog goedkoper dan een lokale vlucht. Raar maar waar, alles is op zijn plek gevallen qua reisplan. We moeten nog even een paar maanden wachten om naar Nieuw-Zeeland te gaan en deze tijd kunnen we mooi vullen met een maand KL, paar weken duiken op Ko Tao in Thailand en dan kunnen we meteen nog even langs Hong Kong en China. Vervolgens gaan we terug naar Oz (eind aug / begin sept) om het noorden / noordoosten te doen en als ons visum daar afloopt in december dan is het prachtig weer in Nieuw-Zeeland.
We hebben trouwens veel Australiërs kunnen laten lachen om dit plan. We hebben ze wijs gemaakt dat we gaan overwinteren omdat het in Oz nu winter is en te koud voor ons. In Perth betekent dit ongeveer 3 keer per maand regen en de meeste dagen bieden een strak blauwe lucht met temperaturen tussen de 20 en 30 graden. Ze snapte er niet van :) Er zit overigens wel een kern van waarheid in (dat we niet zo goed tegen de kou kunnen). We hebben een dag gehad dat het 19 graden in de huiskamer was en in een T-shirt en korte broek zat Joost werkelijk te rillen van de kou over zijn hele lichaam. Hij heeft maar een trui gekocht en draagt die nu buiten bij 25+ graden :)
We hebben inmiddels wel weer veel zin in Azië. We gaan zeker heel veel dingen uit Oz missen, maar Azië heeft zijn eigen mooie dingen. Het is een erg dubbel gevoel en omdat we maar voor even gaan, en waarschijnlijk de laatste keer, vinden we het niet zo heel erg om het makkelijke Oz even de rug toe te keren.
Liefs,
Moira en Joost
PS. We weten dat we een zooitje hebben gemaakt van dit weblog. Hoe langer we op reis zijn hoe minder aandacht we hebben voor dit weblog. Leest iemand dit überhaupt nog wel, of kunnen we er net zo goed mee stoppen? Een alternatief is trouwens nog om voortaan alleen nog maar foto’s te plaatsen. Willen jullie een reactie plaatsen bij dit bericht met wat je er van denkt?
Road trip
In Sydney hebben we een geweldig gave auto gehuurd. Het was een Holden Commodore Executive. Holden is een Australisch merk dat ontwerpen koopt bij andere fabrikanten. Vooral van Opel maken zij vrijwel alle modellen (zoals de Holden Astra) en ook het model dat wij hadden volgens ons een Opel. De iets te grote bak met een 2.8 liter automaat reed echt als een beest en “dronk” iedere 10 KM een liter. Niet echt heel zuinig, maar voor 0.60 eurocent per liter kan dat de pret niet drukken.
Een echte route hadden we niet uitgestippeld. Het idee was om de kust af te rijden richting het zuiden en uiteindelijke hebben wij vrijwel alle omwegen genomen die we hebben kunnen vinden. Van de reis die normaal gesproken in 1100 KM af te leggen is hebben we 2500 KM weten te maken.
Iedere dag tegen het einde van de middag zochten we een gehucht en zonder enig probleem kun je daar terecht bij een van de vele “Motor Inn’s”. De kwaliteit was soms bedroevend en andere keren weer geweldig. Vooral de motelletjes die werden gerund door families waren over het algemeen uitstekend. De grootste fout die we hebben gemaakt was een kamer te nemen bij een restaurant / bar, waarbij we later pas doorhadden dat dit de plek was voor de jeugd om tot 02:00 naar de disco te gaan.
De natuur en de uitzichten tijdens de reis waren adembenemend. Niet alle dagen waren qua weer even geweldig, maar zelfs is slecht weer valt je mond soms open van verbazing hoe mooi het is. Doordat we in de bergen hebben gereden, langs de oost kust en langs de zuid kust hebben we behoorlijk uiteenlopende landschappen kunnen zien. De ruimte die zij hier hebben is eigenlijk niet goed te beschrijven, het is gigantisch! Met de foto’s bij dit bericht zullen jullie wel een beeld kunnen krijgen.
Of wij kangaroos hebben gezien? Ja, honderden. Helaas allemaal dood :( Iedere paar kilometer zie je wel weer een plat gereden beest liggen. Er worden er zoveel aangereden omdat er zoveel zijn. Voornamelijk tijdens de schemering en zonsopkomst kun je er veel zien en gebeuren er veel ongelukken. We hebben het dan ook maar niet opgezocht en hebben ons alleen overdag op de weg begeven. Toch hebben we 1 keer geluk gehad. Ergens op een rustige plek in de bergen zat er een kangaroo langs de kant van de weg. Toch wel even schrikken als je daar met een gangetje van 80 KM / uur op afrijd. Gelukkig bleef hij netjes zitten.
De kwaliteit van de wegen is echt super en als dit anders is, dan melden zij het. Onderweg geven ze meestal aan of er ook een alternatieve route is voor toeristen (tourist drives). We hebben bijna al deze routes gereden die wij tegen zijn gekomen. Vooral één route zullen we ons nog lang gaan herinneren. Er stond dat er een stuk van de route unsealed (=onverhard) was, maar dat dit 65 KM door een bos zou zijn :) Na een kilometer of 30 hebben we de coördinatie opgeschreven (vanuit de GPS) en dit later met Google maps opgezocht (klik hier). Goh, daar moet je geen pech krijgen want dekking met je GSM heb je niet, mensen zie je niet en het eerste beste dorpje is wel even lopen.
Nog een voorbeeld van hoe groot en uitgestrekt Oz is bleek in een nationaal park. In het nationale park zelf is geen accommodatie en we moesten dus beslissen of we voor of na het park wilde overnachten. Tijdens de rit van meer dan 300 KM zijn we maar iets van 10 auto’s tegengekomen en voor de rest wat plat gereden kangaroos. Gelukkig waren de wegen recht en waren er maar weinig bergen, dus we waren ruim voor het donker door het park. Kunnen jullie het je voorstellen om van Groningen naar Maastricht te rijden en maar 10 auto’s tegen te komen?
Het park is een aantal jaar geleden trouwens ook ten prooi gevallen aan een bushfire. Nog steeds kun je tientallen kilometers aan dode bomen zien. Voor zover je kunt kijken, van links naar rechts, velden en berghellingen vol met dood hout. Goed het hoort bij de cyclus van de natuur maar het blijft zonde.
Zoals jullie wel zullen weten waren er recent ook weer grote bushfires in Oz. Er is hier weken lang over niets anders gepraat. Onderweg hebben we door een klein bos gereden dat niet lang daarvoor was afgebrand. Ook hebben we nog een nationaal park gezien dat nog branden. Sterker nog, dat was het park dat een aantal weken geleden pas als laatste onder controle is gekomen. Het was Wilsons Promontory. Bij de foto’s kunnen jullie het zelf zien, maar in het echt was het nog indrukwekkender. Het leek wel als of de hele horizon in brand stond.
We zijn ook op het super toeristische “Philip Island” geweest. Iedere toerist in de buurt van Melbourne zal hier wel langs gaan. Een van de attracties daar is een grote pinguïn kolonie. Ieder dag bij schemering komen zij vanuit zee aan land om te rusten en de jongen te voeren. Net als de 500 andere toeristen hebben wij met een verrekijker de branding afgespoord naar de eerste die zouden komen. Wat een mietjes zijn dat zeg :) Ze zijn het kleine stukje tussen de branding en de duinen kwetsbaar voor roofvogels en dat weten ze maar al te goed. Ze durven dus ook niet zo maar het strand over te lopen. Soms zie je er een paar die een paar meter het strand op komen en dan snel terug rennen en op hun buik zo terug glijden in de zee. Uiteindelijk, als het iets donkerder is en er meer zijn, durven ze het wel en vervolgens kun je er vele honderden het strand op zien marcheren. Een prachtig gezicht. Helaas mag je er geen foto’s meer van maken. Onze Aziatische mede toeristen schijnen het maar niet te kunnen leren dat die 30 cm lange pinguïns bang zijn voor een paar honderd flitsers.
Het auto rijden zelf was ook behoorlijk wennen. Links rijden, alle instrumenten op een andere plaats … gelukkig was het een automaat. Als Joost linksaf wilde slaan dan zetten hij zijn ruitenwissers aan. Wilde hij zijn ruitenwissers aan doen, dan deed hij zijn richtingaanwijzers aan. Onderweg kwamen we Nederlanders tegen die al jaren in Oz wonen en zelfs zij maken nog wel eens fouten met de instrumenten.
Ook al duurde deze road trip maar een week hebben wij er een enorme bak aan leuke herinnering aan over gehouden. Dit gaan we zeker vaker doen.
24 foto's
Melbourne
Melbourne en Sydney hebben bijna niets gemeen. Hier in Oz lijken de mensen ook redelijk verdeelt als het gaat welke stad beter / leuker / mooier is. De meeste mensen die Sydney leuk vinden hebben het niet zo op Melbourne en anders om. Wij behoren tot de groep die Sydney veel leuker vinden dan Melbourne.
Ons appartement in Melbourne bevond zich in Docklands. Dit gebied zou moeten lijken op Darling Harbour in Sydney. Het is er nog erg nieuw en netjes en het ontbreekt aan een gezellige sfeer. Het centrum is vanaf Docklands ongeveer een kwartiertje lopen, goed te doen dus. Maar het centrum is net als Docklands een beetje saai en ook daar lijkt het te ontbreken aan de “X factor” die Sydney zo doet bruisen.
Goed, we hebben het best leuk gehad maar je ontkomt er niet aan de steden te vergelijken. Het is al 200 jaar een strijd tussen die steden. Zoiets als wij in NL hebben tussen Amsterdam en Rotterdam. In de stad hebben we behoorlijk wat attracties en musea afgelopen. Er is alleen niets dat er echt uitspringt en voor een unieke herinnering heeft gezorgd. De drie weken die we hadden geboekt waren ruim voldoende.
10 foto's
Tasmanie
Vanuit de haven van Melbourne vertrekt de “Spirit of Tasmania”. Deze bijzonder grote veerboot heeft 5 dekken voor (vracht)auto’s en 3 met restaurants en slaapgelegenheden. De reis begint ’s avonds om 8 uur en de volgende ochtend om 7 uur kom je aan in Devonport, de grootste haven van Tasmania. De boottocht was erg leuk en uniek, dineren op zee en mooie hut voor de nacht. Overigens hebben we de boot alleen genomen omdat het ons leuk leek. Het vliegtuig doet het in een uur en kost de helft :)
Na onze aankomst in het noorden hadden we nog een busreis nodig om van het noorden naar het zuiden (Hobart) te gaan. Tasmania is ruim twee keer zo groot als Nederland en er wonen maar 500.000 mensen. Het “busreisje” duurde zes uur :)
We moesten naar het vliegveld van Hobart, alwaar we onze Bridge camper konden afhalen. Omdat wij nog nooit eerder hadden gecrepeerd (euh … gekampeerd) leek het ons wel handig om de twee weken in Tasmania te gebruiken als test, waarna wij dit later misschien voor langere tijd op het vaste land van Australië wilde gaan doen.
Het was echt een hele cultuurschok voor ons. Meestal hebben we redelijk veel ruimte en nu werd ons hele leven samengevat op een vloeroppervlak van 7 bij 3 meter. Wil je aan tafel zitten? Goed, dan halen we het bed weer even af. Wil je slapen? Dan breken we de tafel weer af en maken het bed op. We hadden voor 2 personen nog best een luxe bak. 7 Meter is best fors en we hadden een eigen keukentje, douche en toilet. Wat voor een gemiddelde kampeerder misschien luxe is bleek voor ons echt back-to-basic. En wat vonden we er van? Nou, Joost was het na 6 uur al zat. Hij vond de camper rijden als een veel te grote en luidruchtige dweil en kon niet echt wennen aan de kleine ruimte. We zijn blij dat we nu kunnen zeggen dat we het ook hebben gedaan en weten wat het is, maar waarschijnlijk blijft het voor ons toch bij huurauto’s en motelletjes. Eigenlijk wel een voor de hand liggende uitkomst voor de twee verwende nesten die we zijn.
Tasmania is prachtig! We hebben het hele eiland rondgereden en de verschillende soorten landschappen allemaal kunnen zien. Onvoorstelbaar mooi. Joost vond dat het exact was wat hij bij Nieuw-Zeeland in gedachte heeft. Veel ruimte, prachtige kusten en nog beter regenwoud. Het kan vooral ’s nachts erg koud zijn maar overdag was het meestal rond de 20 graden. Gelukkig hebben we om de regen heen kunnen rijden waardoor we maar twee dagen aan de regen kwijt waren.
27 foto's
Perth
Officieel de meest geïsoleerde hoofdstad (van de staat West Australia) in de wereld. In Sydney hadden we ons al verteld dat Perth een van de meest “laid back” plaatsen is in Australia en dat de mensen heel toegankelijk en aardig zijn. Nou, na een maand kunnen we inderdaad zeggen dat het qua sociaal leven, klimaat en tempo waarschijnlijk de beste stad in Australia is. We hebben een super tijd gehad.
We verbleven in een appartement in het oosten van de stad dat wordt verhuurd door een particulier. Werkelijk alles wat je kunt wensen was aanwezig. Een zeer mooie keuken, flat screen TV met FoxTel (meer dan 80 kanalen :) en zeer stijlvol ingericht. Binnen drie dagen voelt het al als een eigen huis en de maand is omgevlogen. Als we geen verder boekingen hadden gedaan (tickets en volgende appartement) dan hadden we zeker verlengd en misschien wel meteen voor een lange tijd.
Wij spelen al jaren poker op de computer (voor punten, niet voor geld). Soms hebben we een paar dagen dat we niets anders doen en daarna spelen we het weer weken niet. In Perth hebben we de Australian Poker League (APL) ontdekt. Dit is een gratis nationale competitie en is razend populair. Pubs huren de APL in om mensen naar hun tent te krijgen en iedere dag van de week is er wel ergens een toernooi. Wij speelden drie avonden per week en door onze eerdere ervaring konden we gelijk goed meedoen met de rest en we hebben beide meerdere malen de finale tafel gehaald en Joost heeft er zelfs twee gewonnen. De prijs is een waardeloze “trofee”, maar het gaat om het idee en het gaat uiteraard voornamelijk om de eer.
Na een paar avonden begin je de eerste mensen bij naam te kennen. Na twee weken ken je 20 man en zij die van jou, en na drie weken ga je al dingen buiten het pokeren met elkaar ondernemen. Wat een ideale manier om een sociaal leven op te bouwen. Door de open cultuur in Australia, en in Perth in het bijzonder, zul je binnen no time een hele groep aan kennissen en vrienden op kunnen bouwen. We zijn er zo druk mee geweest dat we niet zo heel veel aan site seeing hebben gedaan. Al met al een geweldige tijd gehad.
13 foto's
en nu?
Ja, we wisten het zelf even niet zo goed. Je moet vliegen omdat Perth zo geïsoleerd ligt. We hebben nu de onderste helft van Oz gehad. Naar het noorden? Weet je wat … neem het goedkoopste ticket dat je kunt vinden en laat je zo verrassen waar je heen gaat… Het is allemaal prachtig op zijn plek gevallen. Naar Nieuw-Zeeland willen we wel, maar het is nu te koud. We mogen tot half december 2009 in Oz blijven en we kunnen dus makkelijk wat omwegen nemen.
De tickets die we hebben gevonden kosten 2 euro per stuk (62,50 met alle toeslagen). We gaan naar het voor de hand liggende Kuala Lumpur :) Deze 6 uur durende vlucht was zelfs nog goedkoper dan een lokale vlucht. Raar maar waar, alles is op zijn plek gevallen qua reisplan. We moeten nog even een paar maanden wachten om naar Nieuw-Zeeland te gaan en deze tijd kunnen we mooi vullen met een maand KL, paar weken duiken op Ko Tao in Thailand en dan kunnen we meteen nog even langs Hong Kong en China. Vervolgens gaan we terug naar Oz (eind aug / begin sept) om het noorden / noordoosten te doen en als ons visum daar afloopt in december dan is het prachtig weer in Nieuw-Zeeland.
We hebben trouwens veel Australiërs kunnen laten lachen om dit plan. We hebben ze wijs gemaakt dat we gaan overwinteren omdat het in Oz nu winter is en te koud voor ons. In Perth betekent dit ongeveer 3 keer per maand regen en de meeste dagen bieden een strak blauwe lucht met temperaturen tussen de 20 en 30 graden. Ze snapte er niet van :) Er zit overigens wel een kern van waarheid in (dat we niet zo goed tegen de kou kunnen). We hebben een dag gehad dat het 19 graden in de huiskamer was en in een T-shirt en korte broek zat Joost werkelijk te rillen van de kou over zijn hele lichaam. Hij heeft maar een trui gekocht en draagt die nu buiten bij 25+ graden :)
We hebben inmiddels wel weer veel zin in Azië. We gaan zeker heel veel dingen uit Oz missen, maar Azië heeft zijn eigen mooie dingen. Het is een erg dubbel gevoel en omdat we maar voor even gaan, en waarschijnlijk de laatste keer, vinden we het niet zo heel erg om het makkelijke Oz even de rug toe te keren.
Liefs,
Moira en Joost
PS. We weten dat we een zooitje hebben gemaakt van dit weblog. Hoe langer we op reis zijn hoe minder aandacht we hebben voor dit weblog. Leest iemand dit überhaupt nog wel, of kunnen we er net zo goed mee stoppen? Een alternatief is trouwens nog om voortaan alleen nog maar foto’s te plaatsen. Willen jullie een reactie plaatsen bij dit bericht met wat je er van denkt?
maandag, februari 09, 2009
Sydney
Hallo allemaal,
Inmiddels is het al weer bijna twee maanden geleden sinds we hier ons laatste bericht achterlieten, toen nog vanuit Indonesië. Overmorgen gaan we weer op reis en dan hebben we twee maanden in het centrum van Sydney gewoond.
Vanaf Bali was het zeven uur vliegen naar Sydney. De veiligheidsmaatregelen op het vliegveld van Bali waren echt bizar streng. Sinds de aanslagen op Bali zijn de maatregelen verscherpt en hebben ze wel hele rare regeltjes. Zo mag je bijvoorbeeld geen batterijen meer meenemen?! Naast de veiligheidsregels zijn ze in Australië nogal bang voor infecties en mag je vrijwel geen etenswaren meenemen. Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Sydney worden alle tassen gescand met X-rays en wordt er gezocht naar de 1001 dingen die je niet mag meenemen. Gelukkig wisten we dit van te voren en konden zonder al te veel moeite door de controles heen.
Ons appartement hier in Sydney hadden we al geruime tijd geleden geboekt met slechts een aantal kleine foto’s in een brochure. Eenmaal aangekomen in het appartement waren we redelijk opgelucht dat het best ruim en schoon was. De locatie was echt geweldig! We zaten op nog geen vijf minuten lopen van Darling harbour en het Sydney operahuis / de harbour bridge waren te voet binnen 10 minuten bereikbaar. Eigenlijk was er maar een ding dat een beetje tegen viel en dat was het uitzicht. 20 meter voor onze neus staat een groot gebouw van de ING bank en dat ontneemt al het zicht.
Na weer een paar maanden in Azië te zijn geweest was Australië een soort thuiskomen. Je valt niet mee op en het toerisme is hier niet de hoofd bron aan inkomsten, waardoor iedereen je lekker met rust laat. De eerste weken hebben we dan ook niet zo heel veel gedaan. Joost is fulltime gaan werken en Moira had weer een huishouden te runnen en een hele grote stad met nieuwe winkels te verkennen :)
De feestdagen waren de reden om naar Sydney te gaan. Vorig jaar in Vietnam vielen deze nogal tegen en we hebben toen besloten om de volgende keer te gaan voor de best mogelijke in de regio en met name het vuurwerk. Kerst was erg grappig en dan vooral de temperatuur in combinatie met de mensen en winkels. Bij 30 graden en een strak blauwe lucht mensen in korte broeken met een kerstmutsen op langs een etalage met een sneeuwpop te zien lopen is gewoon grappig. Of de muziek in de winkels … it’s gone a be a cold, cold, christmas …
Dan oud & nieuw. De sfeer op 31 december deed ons denken aan Koninginnedag in Nederland. De mensen hier drinken ook zoveel als op Koninginnedag :) Na een paar uur te hebben gewacht bij de harbour bridge was het tijd voor het vuurwerk. De regering had al aangekondigd dat het niet zou bezuinigen op het vuurwerk, ondanks de financiële crisis. Ze hadden het grootste vuurwerk ooit beloofd en dat was dan ook wat volgde. Nadat er massaal werd afgeteld van 10 naar 0 leek het wel als of de oorlog was uitgebroken. Het is niet echt goed te beschrijven hoe mooi het was, maar misschien hebben jullie zelf er wel iets van gezien op tv / internet. Het was voor ons veruit het mooiste vuurwerk dat we ooit gezien hebben en we verwachten niet dat dit ooit nog zal worden overtroffen.
8 Januari kwam Moira haar moeder voor de twee keer sinds ons vertrek langs voor een vakantie. Na de reis van 26 uur werd zij door Moira opgehaald van het vliegveld. Tijdens de reis was zij een beetje ziekig geworden en had erg last van haar onderbuik. Eenmaal aangekomen in het appartement en na een dutje werden de klachten alleen maar heviger en werd het tijd om naar een arts te gaan omdat de klachten behoorlijk serieus werden. Via de huisarts door naar het ziekenhuis en binnen 36 uur na aankomst lag ze op de operatietafel. Een acute blindedarmontsteking met buikvliesontsteking. Uiteindelijk heeft zij bijna een week in het ziekenhuis gelegen, niet echt een goed begin van een vakantie :(
Ondanks de latere start van haar vakantie heeft ze samen met ons toch nog veel dingen kunnen zien en doen. We hebben veel musea bezocht, gewinkeld, naar de parken geweest en zijn zelfs naar een operavoorstelling in het operahuis geweest. Uiteindelijk hebben we afgesloten met een heerlijk diner in Darling harbour. Op 1 februari is zij weer op het vliegtuig richting Nederland gestapt. Op dat moment was het temperatuursverschil 31 graden tussen Nederland en Sydney, even wennen dus :)
Waarschijnlijk zullen jullie wel veel hebben gehoord over Australië de laatste dagen. De temperaturen zijn enorm hoog opgelopen en op sommige plaatsen is 47 graden gemeten. Door aanhoudende droogte, een harde wind en de hoge temperaturen zijn er enorme branden ontstaan. Het nieuws is er vol van. De videobeelden die we te zien krijgen zijn bizar. Het tempo waarmee de vuren om hen heen grijpen is verbijsterend. Ze noemen het hier een tsunami van vuur en als je de beelden ziet dan weet je waarom. We hopen dat ze het snel onder controle krijgen en de verantwoordelijken weten te pakken, want ja de meeste vuren zijn aangestoken!
Overmorgen dus weer op pad. We hebben een week een auto gehuurd. Natuurlijk goed verzekerd want Joost heeft nog nooit aan de linker kant van de weg gereden (in een auto). Het plan is om naar een zuiden te gaan en een week later moet de auto in Melbourne worden geretourneerd. We hopen dat we niet zoveel last gaan krijgen van de bush fires, want dit is de regio waar de grootste problemen zijn. We zullen in ieder geval voorzichtig zijn.
Tot de volgende keer en veel plezier met de foto’s
Moira en Joost
foto's Sydney
filmpje #1 vuurwerk (62MB)
filmpje #2 vuurwerk (24MB)
Inmiddels is het al weer bijna twee maanden geleden sinds we hier ons laatste bericht achterlieten, toen nog vanuit Indonesië. Overmorgen gaan we weer op reis en dan hebben we twee maanden in het centrum van Sydney gewoond.
Vanaf Bali was het zeven uur vliegen naar Sydney. De veiligheidsmaatregelen op het vliegveld van Bali waren echt bizar streng. Sinds de aanslagen op Bali zijn de maatregelen verscherpt en hebben ze wel hele rare regeltjes. Zo mag je bijvoorbeeld geen batterijen meer meenemen?! Naast de veiligheidsregels zijn ze in Australië nogal bang voor infecties en mag je vrijwel geen etenswaren meenemen. Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Sydney worden alle tassen gescand met X-rays en wordt er gezocht naar de 1001 dingen die je niet mag meenemen. Gelukkig wisten we dit van te voren en konden zonder al te veel moeite door de controles heen.
Ons appartement hier in Sydney hadden we al geruime tijd geleden geboekt met slechts een aantal kleine foto’s in een brochure. Eenmaal aangekomen in het appartement waren we redelijk opgelucht dat het best ruim en schoon was. De locatie was echt geweldig! We zaten op nog geen vijf minuten lopen van Darling harbour en het Sydney operahuis / de harbour bridge waren te voet binnen 10 minuten bereikbaar. Eigenlijk was er maar een ding dat een beetje tegen viel en dat was het uitzicht. 20 meter voor onze neus staat een groot gebouw van de ING bank en dat ontneemt al het zicht.
Na weer een paar maanden in Azië te zijn geweest was Australië een soort thuiskomen. Je valt niet mee op en het toerisme is hier niet de hoofd bron aan inkomsten, waardoor iedereen je lekker met rust laat. De eerste weken hebben we dan ook niet zo heel veel gedaan. Joost is fulltime gaan werken en Moira had weer een huishouden te runnen en een hele grote stad met nieuwe winkels te verkennen :)
De feestdagen waren de reden om naar Sydney te gaan. Vorig jaar in Vietnam vielen deze nogal tegen en we hebben toen besloten om de volgende keer te gaan voor de best mogelijke in de regio en met name het vuurwerk. Kerst was erg grappig en dan vooral de temperatuur in combinatie met de mensen en winkels. Bij 30 graden en een strak blauwe lucht mensen in korte broeken met een kerstmutsen op langs een etalage met een sneeuwpop te zien lopen is gewoon grappig. Of de muziek in de winkels … it’s gone a be a cold, cold, christmas …
Dan oud & nieuw. De sfeer op 31 december deed ons denken aan Koninginnedag in Nederland. De mensen hier drinken ook zoveel als op Koninginnedag :) Na een paar uur te hebben gewacht bij de harbour bridge was het tijd voor het vuurwerk. De regering had al aangekondigd dat het niet zou bezuinigen op het vuurwerk, ondanks de financiële crisis. Ze hadden het grootste vuurwerk ooit beloofd en dat was dan ook wat volgde. Nadat er massaal werd afgeteld van 10 naar 0 leek het wel als of de oorlog was uitgebroken. Het is niet echt goed te beschrijven hoe mooi het was, maar misschien hebben jullie zelf er wel iets van gezien op tv / internet. Het was voor ons veruit het mooiste vuurwerk dat we ooit gezien hebben en we verwachten niet dat dit ooit nog zal worden overtroffen.
8 Januari kwam Moira haar moeder voor de twee keer sinds ons vertrek langs voor een vakantie. Na de reis van 26 uur werd zij door Moira opgehaald van het vliegveld. Tijdens de reis was zij een beetje ziekig geworden en had erg last van haar onderbuik. Eenmaal aangekomen in het appartement en na een dutje werden de klachten alleen maar heviger en werd het tijd om naar een arts te gaan omdat de klachten behoorlijk serieus werden. Via de huisarts door naar het ziekenhuis en binnen 36 uur na aankomst lag ze op de operatietafel. Een acute blindedarmontsteking met buikvliesontsteking. Uiteindelijk heeft zij bijna een week in het ziekenhuis gelegen, niet echt een goed begin van een vakantie :(
Ondanks de latere start van haar vakantie heeft ze samen met ons toch nog veel dingen kunnen zien en doen. We hebben veel musea bezocht, gewinkeld, naar de parken geweest en zijn zelfs naar een operavoorstelling in het operahuis geweest. Uiteindelijk hebben we afgesloten met een heerlijk diner in Darling harbour. Op 1 februari is zij weer op het vliegtuig richting Nederland gestapt. Op dat moment was het temperatuursverschil 31 graden tussen Nederland en Sydney, even wennen dus :)
Waarschijnlijk zullen jullie wel veel hebben gehoord over Australië de laatste dagen. De temperaturen zijn enorm hoog opgelopen en op sommige plaatsen is 47 graden gemeten. Door aanhoudende droogte, een harde wind en de hoge temperaturen zijn er enorme branden ontstaan. Het nieuws is er vol van. De videobeelden die we te zien krijgen zijn bizar. Het tempo waarmee de vuren om hen heen grijpen is verbijsterend. Ze noemen het hier een tsunami van vuur en als je de beelden ziet dan weet je waarom. We hopen dat ze het snel onder controle krijgen en de verantwoordelijken weten te pakken, want ja de meeste vuren zijn aangestoken!
Overmorgen dus weer op pad. We hebben een week een auto gehuurd. Natuurlijk goed verzekerd want Joost heeft nog nooit aan de linker kant van de weg gereden (in een auto). Het plan is om naar een zuiden te gaan en een week later moet de auto in Melbourne worden geretourneerd. We hopen dat we niet zoveel last gaan krijgen van de bush fires, want dit is de regio waar de grootste problemen zijn. We zullen in ieder geval voorzichtig zijn.
Tot de volgende keer en veel plezier met de foto’s
Moira en Joost
foto's Sydney
filmpje #1 vuurwerk (62MB)
filmpje #2 vuurwerk (24MB)
Abonneren op:
Posts (Atom)
