Dat was het dan ...

Ons vorige bericht schreven we nog vanuit Darwin (Australië), zo’n zes weken geleden. Sindsdien hebben we nog drie weken door Indonesië gereisd. Na een aantal dagen Bali zijn we voor het eerst naar de Gili eilandengroep geweest, wat erg goed beviel. Tot slot zijn we een week naar Yogyakarta geweest waar we een jaar eerder ook al met veel plezier hebben verbleven.

Via Kuala Lumpur (Maleisië) zijn we nu weer “thuis” op Koh Tao, waar we tot eind september zullen verblijven. Niet bepaald een straf.

Foto’s Indonesië

het einde

Zelf zien we Koh Tao als de laatste bestemming van onze wereldreis. Na ruim 3 jaar hangen we onze backpacks in de wilgen. Ook al is de wereld nog vele malen groter dan het stuk dat wij gezien hebben is het tijd om er een punt achter te zetten. We zullen die andere mooie plekken later maar door middel van “gewone” vakanties moeten gaan ontdekken.

Voornamelijk het hotelleven gaat op een gegeven moment tegenstaan. We merken dat we al ruim een jaar steeds langer op één plek blijven plakken. Ook begint alles op een gegeven moment op elkaar te lijken en bij nieuwe steden of activiteiten denk je “Goh, dat lijkt op ...”.

Langzamerhand ontstaat het verlangen weer om een “normaal” leven te gaan leiden, ook al weten we nog niet hoe zo’n “normaal” leven er voor ons uit zal gaan zien. Wel weten we dat dit zich in een grote stad in Nieuw Zeeland of Australië af zal gaan spelen, waarbij Auckland nu het meest voor de hand ligt.

Inmiddels is onze aanvraag voor een permanente verblijfsvergunning voor Nieuw Zeeland in behandeling. We hebben nu met enige regelmaat contact met onze “Case Officer”, die continue nieuwe documenten en dergelijk bij ons opvraagt. Het is een kostbare en tijdrovende klus, maar als het mee zit krijgen we aan het einde er een mooie beloning voor terug. Met een beetje mazzel zullen we tegen eind september, als we Koh Tao weer verlaten, meer weten over de uitkomst.

Met dit bericht komt ook een einde aan dit weblog. Misschien zullen we in de toekomst nog eens iets schrijven over de immigratieprocedure of ons nieuwe leven elders, maar dat is nu nog onduidelijk. Moira zal in ieder geval wel haar Hyves profiel blijven gebruiken om vrienden en familie op de hoogte te houden van onze avonturen.

Rest ons jullie hartelijk te bedanken voor het lezen van onze berichten. Ook al werden we per maand lakser met het bijwerken is het doel dat wij ermee hadden wel bereikt. Als we zelf door de berichten heen bladeren komen er bij ons weer een hoop herinneringen naar boven.

Nogmaals dank voor de aandacht, het beste en gegroet!

Moira & Joost

PS. Net als bij DVD’s hebben wij ook “bonus content”. Hierbij onze “deleted scenes”: een samenvatting van 3 jaar in 475 foto’s die voor 90% niet eerder zijn geupload.