zaterdag, december 01, 2007

Xin chao

… of te wel: Hallo! …

Van ons streven om iedere week een bericht te plaatsen komt, zoals gewoonlijk, niets terecht. Het is al weer twee weken geleden dat wij ons vorige bericht schreven vanuit het paradijselijke eiland Phu Quoc. Nu zitten inmiddels in Ho Chi Minh / Saigon. Dat zijn de twee namen die hier door elkaar heen worden gebruikt.

Uiteindelijk zijn wij twee weken op Phu Quoc gebleven, verdeelt over 2 hotels. In deze tijd heeft Joost flink wat gewerkt en heeft Moira veel gerelaxed. Joost heeft ook gedoken. Wat hij al verwachte is uitgekomen, het was leuk om te doen maar niet echt speciaal. Het onderwaterleven is veel minder ontwikkeld door de relatieve ondiepte (maximaal 8 meter). Dus voor het duiken hoef je niet te gaan, maar als je echt een ultieme strandervaring wilt dan moet je het zeker niet laten. Schiet dan overigens wel op want ze zijn al weer flink aan het bouwen waardoor het niet lang zal duren voordat je hier ook alle ‘ongemakken’ van het massatoerisme zult vinden.

De volgende bestemming voor ons werd Can Tho, de hoofdstad van de Mekong Delta. De reis bestaat uit een bootreis van 4 uur en een busrit van nog eens 4 uur. Voor de terugreis hebben we maar gekozen voor een ‘normale’ veerboot waardoor het een stuk ‘saaier’ was dan het vorige avontuur. Toch is deze reis tussen het eiland en Can Tho toch wel weer een ervaring geworden. Het is ze (de scamartists) eindelijk gelukt om ons een klein beetje af te zetten. Nadat de boot had aangemeerd stonden de motodrivers ons alweer vriendelijk toe te schreeuwen. Omdat de pier een kilometer of 2 buiten de stadskern lag ontkwamen we er niet aan om een aanbieding te accepteren. De motodriver zou ons afzetten bij een busstation om vervolgens te laten vervoeren naar Can Tho. Het belletje had bij ons moeten beginnen te rinkelen toen we midden in een drukke straat bij een houten stalletje werden gedropt. Maar het was voor ons nog niet duidelijk hoe de bussen in Vietnam er uitzagen / hoe zij werkten. Het kaartje was snel gekocht en in het uur dat we moesten wachten hebben we vele officiële bussen zien langskomen, het zag er allemaal heel mooi / goed uit. Tot het moment dat er een roestbak de hoek om kwam (dat hij nog kon rijden was een wonder) en ons werd aangewezen dat we daar in mochten stappen. De bus was op dat moment nog leeg. Het eerste uur van de reis bestond uit het oppikken van enkele Vietnamese passagiers en veel vracht (cement, iets dat naar mest stonk en andere pakketten en zakken). De luidruchtige bus, zonder vering en een deur die er ongeveer ieder kwartier uitviel heeft ons nog ruim 4 uur vermaakt voordat we aan de rand van de stad werden afgezet. Overigens hebben ze ons ook figuurlijk afgezet door ons vier keer zoveel te laten betalen dan een luxe airconditioned bus. Die twee weken op het eiland hebben ons iets teveel laten ontspannen, maar vanaf dat moment zijn we weer ‘scherp’ :)

Can Tho is een hele leuke en rustige stad. Ze maken zich druk met de voorbereidingen voor het aankomend kerstfeest (Moira: “Gelukkig, ze vieren het!”). De grote rivier biedt prachtige uitzichten en we vonden het zo leuk dat we een hotel hebben gereserveerd voor de kerstdagen.

Na een paar dagen zijn we per hydrofoil boot naar Ho Chi Minh afgereisd. Doordat we teruggaan met de kerst zijn we wat korter in Can Tho gebleven en gaan we de ‘touristen dingen’ dan wel doen. Z’n hydrofoil boot is echt heel leuk. Het zit comfortabel en je hebt een prachtig uitzicht op de Mekong Delta terwijl je er met 65 kilometer per uur doorheen scheurt. Op het water is dat echt ongekend snel!

In Ho Chi Minh was het wel weer even wennen aan de stadsdrukte. Ze hebben hier nog veel meer moto’s dan in Phom Penh en bovendien toeteren ze ook nog meer. Maar toch is het best leuk om er weer even te zijn. In het volgende bericht zullen we meer vertellen en laten zien van deze metropool.

Tot snel en fijne Sinterklaas,

Joost en Moira

14 foto's Can Tho
12 foto's Ho Chi Minh

Geen opmerkingen: