zondag, november 18, 2007

Jackpot, Wolkbreuk, Piraten en een Paradijs

Hallo allemaal,

Het is alweer 2 weken geleden sinds ons laatste bericht. Internet was even ‘schaars’, maar we hebben nu weer een redelijke verbinding in onze hotelkamer. Wat is er een hoop gebeurd in de laatste twee weken. Nu zitten we samen achter de laptop en moeten echt hard nadenken over alles wat ons overkomen is en wat we makkelijk kunnen uitleggen.

Het vorige bericht schreven wij nog vanuit het zuiden van Cambodja in de kustplaats Sihanouke Ville. Hier hebben we nog een aantal dagen “low budget” gebivakkeerd en de omgeving verkend. Op een van deze dagen hebben we tijdens een wandeling een hotel bezocht dat ook over een casino beschikt. Helaas mochten wij hier niet in omdat we niet geheel gepast gekleed waren en Joost zijn laptop niet wilde inleveren … achteraf niet zo erg. In de lobby van het hotel stonden ook enkele fruitautomaten en daar hebben we toch nog even op kunnen spelen. Wat er toen gebeurde is een lang verhaal, maar einde van het liedje was dat mijn automaat vast liep met de melding “play suspended”. Zelf dachten wij aan een storing maar dat bleek niet het geval toen de televisieschermen een vrolijk liedje begonnen te spelen en ik een jackpot scheen te hebben gewonnen. Een uur later liepen we met $ 10.000,- Amerikaanse dollars het hotel weer uit :)

Een dag later zijn we met de taxi vertrokken naar Kampot. Deze plaats ligt aan een rivier en zou – volgens de Lonely Planet – best aantrekkelijk zijn. Bij aankomst vonden we het zelf nogal tegenvallen. Goed, kan ook een keer gebeuren. In plaats van de geplande week zijn we er uiteindelijk maar een dag geweest die voornamelijk is opgegaan aan een zeer moeizaam traject om het gewonnen geld naar Nederland te krijgen. Omdat het visum voor Vietnam nog niet in was gegaan moesten we ons toch nog even vermaken in Cambodja en zijn 1 plaatsje opgeschoven naar Kep, weer een kustplaats.

Kep zelf is echt uniek. Het is een plaatsje (zover je daarvan kan spreken) met een lange en boeiende geschiedenis. In het kort komt het er op neer dat de bevolking al een aantal pogingen hebben ondernomen om hier een bruisende badplaats van te maken. De laatste poging is mislukt tijdens de vorige oorlog. Als je over de straten loopt dan is 80% van de huizen verwoest en de natuur heeft deze plekken weer bezet. Desondanks zijn wij super enthousiast over dit kleine plaatsje. De hotels hebben ‘rust’ duidelijk als thema en je hoeft er dan ook geen tv’s of drukke uitgaansgelegenheden te verwachten. In de heuvel rondom de kuststrook zijn toch een aantal zeer plezierige hotels / guesthouses en de omgeving wordt nog niet overspoeld door toeristen. Wij vinden dit plaatsje tot nu toe het mooiste van heel Cambodja. De foto’s spreken voor zich.

Vanuit Kep zijn we naar de grens met Vietnam gereisd. Omdat we inmiddels de voorkeur hebben om met tuk-tuks te reizen (ook voor de wat langere afstanden) hebben we 1 van de in totaal 3 tuk-tuks uit Kep gehuurd voor dit ritje van normaal 60 minuten. In ons geval hebben we er ruim 3 uur over gedaan. Na een aantal kilometer hield de verharde weg op en ging deze over in een zandpaadje. Gooi hier vervolgens een wolkbreuk overheen en je hebt alle ingrediënten voor een onvergetelijke tuk-tuktrip. Met regen lopen de kuilen in de weg vol, met als nadeel dat je niet meer kunt zien hoe diep de kuil is. Soms mochten we dan ook even uitstappen zodat de tuk-tuk zichzelf weer uit de blubber kon trekken.

De reden dat de weg naar de grenspost ophield zal er vast mee te maken hebben dat deze grenspost nog geen 3 maanden geleden pas is geopend. In de omgeving spoken er ook allemaal verhalen rond over deze overgang en achteraf kunnen we zeggen dat het prima te doen is. Eenmaal aangekomen zagen de beambten voor het eerst een Nederlands paspoort en na een aantal telefoontjes mochten we dan echt Cambodja uit en 500 meter lopen naar Vietnam. Aan deze kant was het beter geregeld, een prachtig nieuw gebouw en weer een ‘echte’ weg. Na wat smeergeld te hebben moeten betalen waren we helemaal klaar en mochten - als we wilden - vertrekken.

Nadeel van een nieuwe grenspost met weinig toerisme is dan opeens dat er nog helemaal niets is. Geen taxi, geen tuk-tuk, geen hotel … helemaal niets dus. Na te hebben gewacht kwamen er gelukkig toch 2 moto’s en konden we de grens echt verlaten en op weg naar het eerste stadje. Een moto is een zware brommer met chauffeur waar je achterop mag klimmen en waarna ze als een stelletje dronken idioten het snelheidsrecord proberen te verbeteren. Deze eerste ervaring met de moto zullen we niet snel vergeten. Een tweede wolkbreuk heeft er namelijk voor gezorgd dat wij, inclusief alle spullen, door en door nat zijn geregend. Als een stel verzopen katten hebben we ingecheckt in een prachtig hotel in Ha Tien, 8 KM van de grens.

Na te hebben gedoucht en de spullen te drogen hebben gehangen zijn we op verkenning gegaan naar de mogelijkheden in de omgeving. Het was echt leuk om in een stad te komen waar (bijna) geen toeristen komen. Soms is het alleen een beetje lastig dat ze geen woord Engels spreken. We hebben een afspraak gemaakt om de volgende dag met een boot naar het eiland Phu Quoc te gaan … maar veel meer dan dat ze duidelijk maakte dat de boot 20 KM buiten de stad zou vertrekken wisten we niet.

De volgende ochtend zijn we weer op de moto geklommen en we hebben een prachtige en droge rit gemaakt door de omgeving van Ha Tien richting de haven. Deze overduidelijke lokale vrachthaven zorgde er voor dat we ons toch wel redelijk ongerust maakte over waar we aan begonnen waren. De onduidelijkheid werd pas helemaal compleet toen ze ons een schip aanwezen en na 15 minuten terug op de moto namen om vervolgens 5 kilometer terug te rijden naar een klein boerderijtje. Ze hebben ons daar nog een half uur laten wachten, waarin steeds meer lokale mensen zich bij ons voegde en overduidelijk ergens op wachten. Voor onze gemoedsrust was het erg prettig dat er nog een westerling werd gedropt die dezelfde boottocht was verkocht. Niet lang daarna zijn we meegenomen op een ‘long tail’ boot die achter in de tuin van de boerderij in een rivier lag. Zonder te weten wat nu precies de bedoeling was zetten ze koers richting open zee. Tot mijn grote vreugde herkende ik even later de grote vrachtboot uit de haven van een uur eerder. Het was dus duidelijk de bedoeling dat wij pas op open zee aan boord mochten komen. Later is ons duidelijk geworden dat de grote boten in de haven worden onderzocht door de Vietnamese overheid om te zorgen dat er geen mensen meereizen. De reden is simpel: er zijn piraten in dat gebied en de overheid wil drama’s voorkomen door te zorgen dat er geen mensen meer reizen over dat stuk zee … Volgende keer gaan we toch iets beter uitzoeken waaraan we beginnen.

De beloofde trip van 3 uur werd uiteindelijk 5 uur. Na 5 uur op vrachtkisten te hebben gezeten ben je het wel flink zat. Het enige stuk zekerheid dat we tijdens de trip hadden was de GPS die ons in ieder geval kon laten zien waar we waren en hoe ver we nog moesten.

Van een echte haven op Phu Qouc was niet echt sprake. Net zo illegaal als dat we aan boord waren gekomen zijn we ook weer gedropt. Ondanks dat er wederom niets was, waren er gelukkig wel moto’s waardoor we binnen een half uur uitgeput aankwamen in ons hotel.

Vanaf dat moment is eigenlijk alles geweldig. Dit eiland is best groot en beschik over een prachtige natuur, witte stranden, warme en heldere zee, veel palmbomen en prachtige hotels. Neem een mooi plaatje uit de vakantiebrochures, vermenigvuldig dat met 2 en je hebt Phu Qouc. Uiteindelijke zullen we hier 2 weken blijven voordat we verder Vietnam in gaan. De volgende boottrip nemen we de ‘gewone’ ferry waarvan we nu weten dat die ook bestaat.

Op het eiland is een hoop te doen. Joost is op dit moment flink aan het werk en zodra hij klaar is gaan we het eiland verkennen en duiken!!! We hopen over ruim een week meer te kunnen vertellen / laten zien van onze avonturen op het eiland. Tot dan!

11 foto's Kep (Cambodja)
16 foto's Phu Quoc (Vietnam)

Groeten,

Joost en Moira

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat een dingen maken jullie mee zeg! En gaaf zo'n jackpot, doe mij er ook 1! Kunnen jullie tenminste weer even vooruit!

Anoniem zei

10.000 USD is best lekker om achter de hand te hebben op vakantie ;)